Wel, zaten we daar even fout! Het vinden van een niet te oude, propere, vlot rijdende campervan waarvan de verkoper ook te betrouwen is, bleek even moeilijk als het vinden van een speld in een hooiberg.
Onze eerste auto |
Touching the sky
De rest van onze dag vulden we met het bezoeken van de Sky Tower, de hoogste toren van het zuidelijke halfrond, vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over Auckland en de omgeving. In tegenstelling tot wat we verwacht hadden, was het er niet veel duurder dan op de begane grond om iets te drinken, wat we dus ook deden. Café met het beste uitzicht van de reis tot zover, dat is zeker!
Spelletje op 180 m. hoogte! |
|
Zicht vanop de Sky Tower op Oost Auckland |
Hier en daar vervangen glazen panelen de vloer. Leuk/beangstigend, het is maar hoe je het bekijkt. |
West Auckland |
Burger burger burgerrrrr
Die avond testen we nog een van de tips van Victoria: Burger burger, volgens haar het beste hamburgerrestaurant in Nieuw-Zeeland. Ook Wessel, een Zuid-Afrikaan die we hier ontmoet hebben, gaat mee. Het is een stukje lopen, maar het restaurantje ziet er gezellig uit en de bediening is super snel. De burgers stellen niet teleur: ongetwijfeld de beste hamburger die we ooit gegeten hebben, daar waren we het allemaal over eens. Een paar dagen later gaan we zelfs nog eens, en ook dit is weeral een kippenvel-ervaring.Te mooi om waar te zijn...
Na het "lekkere" ontbijt in de hostel zoeken we onze verkoper even op op facebook: het zag er immers een toffe kerel uit, en hij leek geïnteresseerd in wat we gingen doen met de auto. Het eerste bericht dat we zien maakt ons wel wat ongerust: op 14 september is hij verhuisd naar Auckland, terwijl hij ons net verteld had dat hij op het einde van de week terug naar Engeland ging. Waarom zou hij hierover liegen? We spitten het verder uit en komen te weten dat hij een zaak heeft/had in Engeland waar auto's gespoten worden. We gaan advies vragen aan een aantal mensen, en komen tot het besluit dat het beter is om de auto te laten checken door een monteur.
We bellen hem op om te vragen of dit nog mogelijk is, en jaja, jullie hadden het waarschijnlijk al wel door: stront aan de knikker. Hij doet hier heel moeilijk over, en komt met steeds raardere excuses en gedachtekronkels over de plaats van de finale deal (we hadden enkel een voorschot betaald). Ook Wessel vindt het hele zaakje maar verdacht. Hij kent iets meer van auto's dan ons, en wou wel enkele kleine dingen nakijken voor ons. Maar ook dat vond de verkoper niet ok. We kregen meer en meer het gevoel dat hij ons een kapotte auto probeerde te verkopen.
Thuiskomen
Omdat onze 7 nachten in de hostel voorbij zijn (helemaal niet erg), moeten we op zoek naar andere accommodatie. We vinden iets op airbnb, anderhalve kilometer van de hostel verwijderd. Dat stappen we wel even! Het feit dat we al onze bagage moeten meesleuren, een slordige 35 kilo de man, en Auckland bijzonder heuvelachtig is, maakt er wel een heel avontuur van! Gelukkig gaat Wessel mee, die heel wat minder bagage heeft en ons maar wat graag helpt met dragen. Nat in het zweet komen we aan bij Sheldon, een wat oudere man met een mooi, maar rommelig huis. Hij helpt ons de knoop doorhakken: we nemen de auto niet, er is gewoon iets louche aan het hele zaakje... En dus moeten we weer van voor af aan beginnen.
Van het bed in de hostel... |
Naar het bed bij Sheldon |
De jacht gaat verder
De dag erna bezoeken we een campervandealer met ongelofelijk slechte reviews op het internet, die gammele bakken tegen woekerprijzen verkoopt. Nee bedankt! Ook gaan we naar een veilingshuis, maar daar zitten de auto's net dat kleine tikkeltje (een dollar of 2 à 3000) boven onze prijscategorie. Om de dag af te sluiten bezoeken we een dealer uit Fiji, die het grappig vindt om ons "5 minutes" bezig te houden met verhalen over zijn laatste vakantie en ons probeert te overtuigen van de waarheid van het creationisme. Zijn "5 minutes" worden uiteindelijk een uur... Wanneer de auto dan eindelijk verschijnt, is het niet de beloofde Toyota Estima, maar een Nissan Serena. Louche. De auto is duidelijk net gewassen: de banden zijn nog nat, en aan de binnenkant van de klink vinden we een laag vuil waar de gemiddelde kuisvrouw een zenuwinzinking van krijgt. Aan de binnenkant loopt nog ergens een verdwaalde mier rond, en bij nadere inspectie vinden we nog wat roestplekjes. Hij is ook nog niet omgebouwd naar een campervan. Niet wat we zoeken.
Onze tweede auto |
Voor... |
... en na! |
Een voorproefje van de volgende post: de Coromandel peninsula! |
No comments:
Post a Comment